Το "γκιούλμπασι" είναι ένα από τα πιο νόστιμα πιάτα που έχετε γευτεί. Το κρέας μαζί με τις πιπεριές και το τυρί ψήνεται αργά στο φούρνο, τυλιγμένο σε λαδόχαρτο διατηρώντας όλα τα υγρά του και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό! Δοκιμάστε το για την Κυριακή του Πάσχα αλλά και ως κυριακάτικο γεύμα με φίλους και την οικογένειά σας .

Κλασικό ελληνικό φαγητό, αγαπητό ιδιαίτερα τις Κυριακές που συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια μαζί να το απολαύσει...  

Μια άλλη “εκδοχή” για την παραδοσιακή μαγειρίτσα με φρέσκα μανιτάρια και λαχανικά και με υπέροχα μυρωδικά που δίνουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα! Ιδανική ακόμα και για χορτοφάγους...

Σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα ονομάζονται δίπλες. Εμείς στην Μύκονο (όπως και στην Κρήτη αλλά και σε άλλα νησιά του Αιγαίου) τα λέμε ξεροτήγανα.
Τα " Ξεροτήγανα " είναι σαν τις " Δίπλες " μόνο που δεν περιέχουν αυγά. Τραγανά, τηγανητά γλυκά, σε  διάφορα σχήματα (φιογκάκια, όπως τα έφτιαχνε η γιαγιά μου, αλλά και τριαντάφυλλο) βουτηγμένα σε σιρόπι από μέλι και πασπαλισμένα με καρύδια, κανέλα και σουσάμι.
Τα ξεροτήγανα είναι παράδοση στο νησί της Μυκόνου.
Σερβίρονται σε ειδικές περιπτώσεις όπως γάμους και βαφτίσια, αλλά και για το καλωσόρισμα του νέου έτους. Γλυκά όπως τα ξεροτήγανα συμβολικά γλυκαίνουν την πορεία μας μέσα από τη ζωή . Φτιαγμένα από στριφτές λεπτές λωρίδες ζύμης , τα ξεροτήγανα μοιάζουν με ανοιχτόχρυσες κορδέλες κουλουριασμένες πάνω στο τραπέζι ή ακόμα και με φιόγκους (εξαρτάται από το σχήμα που θα επιλέξουμε να δώσουμε).
Τα ξεροτήγανα είναι επίσης το γλύκισμα της ημέρας των Φώτων, που ετοιμάζουν οι νοικοκυρές. Κατά το έθιμο, τα παιδιά όχι μόνο τρώνε αλλά ρίχνουν και στη στέγη του σπιτιού ξεροτήγανα για να τα βρει ο Καλικάντζαρος να φάει και να φύγει. Ελπίζω να δοκιμάσετε και να απολαύσετε αυτό το παραδοσιακό γλυκό!